Dalla Rivista Bilingue delle Identità Lacanas (anno VIII, n.47, VI 2010)
di Francesco Casula
S’imparu de sa limba sarda in is iscolas de dònnia ordini e gradu tocat a ddu ponni in motu imoi. Non fait a ispetai ancora. Custu est su chi narat s’ollolaesu Franciscu Casula in custu libru, chi tenit che sutatìtulu: ‘La legislazione europea, italiana e sarda a tutela delle minoranze linguistiche’.
Di in di ddu narant pedagogistas, linguistas, glotòlogus, psicologus, psicoanalistas e psichiatras chi sa limba ma ma est una cosa de massimu importu po su pipiu, poita dd’agiudat in s’isvilupu de sa personalidadi e po s’inserimentu in sociedadi. In prus, comenti ispiegat in custas pàginas Casula – chi est istétiu po 40 annus professori in is iscolas superioris – sa limba sarda podit essi bona po personalizai s’esperiéntzia iscolàstica, po acapiai is giòvunus a is valoris artus de sa civiltadi sarda, e po arremai po sempri su pentzamentu chi finas a oi at bullau su sardu comente ‘serrau‘ e duncas comente una cosa chi fait bregungia.
Franciscu Melis
A custa limba abberimu giaga
pro chi lasset su bagliu ‘e su timore
e cun s’ischiglia trinnet biu clamore
boghende a campu su narrer cun braga.
Cuddu faeddu chi su genitore
cun dulches modos in venas nos traga’
est pro de berritados cun sa raga
ch’ingarrighein poeta e tenore.
E pro cantu ceunos de iscritura.
isparghian a boghe sos archivios,
fissende in conca contos e fregura.
Pro cussu enzan sos ateros bivios
de limbas chi achivin noa cultura
ma sardu ghiet cun sos sardos tivios.