Cicitu Masala

Cicitu Masala

 Risultati immagini per cicitu masala


s’Innu nou contra a sos feudatarios


Trabagliade, trabagliade,

poveros de sas biddas,

pro mantennere in zitade

tantos caddos de istalla:

issos regollin su ranu,

a bois lassan sa palla.

 

Trabagliade, trabagliade,

petrochimicos operajos

pro su pane tribulade:

cun su ‘inari ‘e sa Rinaschida

ingrassan sos de Milanu

e a bois lassan su catramu.

 

Trabagliade, trabagliade,

in sa chejas de petroliu

de Sarrok a Portoturre:

sa cadena de trabagliu

cun sa matta mesu piena

est trabagliu de cadena.

 

Trabagliade, trabagliade,

minadores de Carbonia,

in sos puttos de ludràu:

cras bos toccat sa pensione,

unu pagu ‘e silicosi

e unu pagu de cannàu.

 

Trabagliade, trabagliade,

ohi, pastores de Orgosolo,

cun sas ‘amas de arveghes:

no andedas a isbaragliu,

attent’a  s’artiglieria

chi bos lèat a bersagliu.

 

Trabagliade, trabagliade,

emigrados berdularios,

in sas fabricas de gherra

de sos meres de sa terra:

sos dannados de sa terra

cun su famine cuntièrrana.

 

Trabagliade, trabagliade,

cun sa pinna, o literados,

subra foglios impastados,

de catramu e de petroliu:

su salariu est pariparis

a Zuda trinta dinaris.

 

LITTERA DE SA MUZERE DE SEMIGRADU

Est bènnidu, s’istiu.

Dae ispigas de nèula, in su cunzadu,

est fioridu trigu de chigìna:

has semenadu in mare.

Su ruìnzu e su solòpu han mandigadu pane ‘e fizu tou:

has semenadu in mare.

In malora has postu

sa falche subra santa de sa janna:

has semenadu in mare.

Ohi, iscura s’arzola

chi timet sa frommigia:

has semenadu in mare.

Su entu s’est pesadu ma in sa terra

falat solu paza:

has semenadu in mare.

Prenda mia istimàda,

cando torras, si mai has a torrare,

no mi pèdas ue est s’aneddu ‘e oro:

est diventadu pane a fizu tou.

Prenda mia istimada, coro meu,

t’iscrìo subra sas undas de su mare,

t’iscrìo subra su entu:

ammèntadi de me.

Ohi, cantos fizos

cherìas chi mi naschèren dae su sinu:

ma totu sunu mortos dae cando ses partidu,

in su lettu de paza b’est restadu,

a s’ala tua, uno solcu chena sèmene.

Prenda mia istimada,

no isco pius proìte ti faèddo,

sos pensamentos mios sunu che s’erva,

ateros che sas nues, ateros che ispinas.

Intro de te haìa fattu nidu,

intro de me haìas fattu nidu.

Isco chi no ses nulla

e deo ancora repìro.

Su coro est grogu

comente binza posca ‘e sa innenna.

 

 

Traduzione

 

LETTERA DELLA MOGLIE DELL’EMIGRATO

E’ venuta l’estate.

Dalle spighe di nebbia, nel tuo campo,

è nato grano di cenere:

hai seminato in mare.

La ruggine e scirocco

Hanno mangiato il pane di tuo figlio:

hai seminato in mare.

In malora hai appeso

la falce sulla porta:

hai semi nato in mare.

Ohi povera l’aia

che teme la formica:

hai seminato in mare.

Il vento s’è levato ma per terra

cade soltanto paglia:

hai seminato in mare.

Caro o caro,

quando ritorni, se ritornerai,

non chiedermi dov’è l’anello d’oro:

è diventato pane per tuo figlio.

Caro, o caro

Ti scrivo sulle onde del mare,

ti scrivo nel vento:

ricordati di me.

Ohi quanti figli

Volevi mi nascessero dal seno:

ma tutti sono morti

da quando sei partito,

sul letto di granturco c’è rimasto,

dalla tua parte, un solco senza seme.

Caro, o caro,

non so perché ti parlo,

i miei pensieri nascono come erba,

altri come le nuvole,

altri come le spine.

Dentro di te avevo fatto il nido,

dentro di me avevi fatto il nido.

So che non sei più nulla

ed ancora respiro.

Il cuore è giallo